Rozdział XII

Robert

-Wstawaj stary-usłyszałem i otworzyłem oczy

-Yyyy.. która godzina?-zapytałem

-Dochodzi ósma-odpowiedział Marco-budzę Cię,bo miałeś z samego rana jechać do szpitala

-Tak,dzięki,że mnie obudziłeś,już się zbieram-powiedziałem i wstałem z łóżka 

-Nie ma sprawy-powiedział Reus i klepnął mnie po ramieniu

Zaspany poszedłem do łazienki i wziąłem zimny prysznic. Gdy wyszedłem spod prysznica,byłem już pobudzony. Muszę się jakoś doprowadzić do porządku-pomyślałem

Ogoliłem się,uczesałem,popsikałem ulubionymi perfumami Julki i ubrałem się w nowe ubrania. Ok,teraz mogę jechać-powiedziałem sam do siebie. 

-To ja jadę!-krzyknąłem do Marco otwierając drzwi 

-Ok,pozdrów ją ode mnie-odpowiedział

Wyszedłem,wsiadłem do samochodu i docisnąłem pedał gazu. Po chwili byłem już w szpitalu. Znałem drogę do sali mojej dziewczyny,więc szybko tam dotarłem. 

Julka

Jeszcze spałam,gdy poczułam wargi Roberta na swoich. Uśmiechnęłam się do niego i powiedziałam ciepło

-Hej

-Cześć Skarbie-odpowiedział Robert i pokazał mi w uśmiechu swoje śnieżnobiałe zęby

-Cieszę się,że już jesteś-powiedziałam i dotknęłam jego dłoni

-Przyjechałem najszybciej,jak mogłem. Tęskniłem za Tobą. Przepraszam Cię za to wszystko..-powiedział

-Mieliśmy już nie rozmawiać o tym. Ja też za Tobą tęskniłam-odpowiedziałam

-Obiecaj mi coś. Jak już wyjdziesz ze szpitala to.. to zamieszkasz u mnie na stałe?-powiedział Robert patrząc mi w oczy

-Chyba nie zapomniałeś,że póki co mieszkam w Polsce i za 3 dni wracamy z Darią-odpowiedziałam zasmucona 

-Wychodzisz za 2 dni. To oznacza,że jak już wyjdziesz,to na drugi dzień wracacie do Polski?!-spytał nieco oburzony 

-Tak. Ale nie martw się. Mam już plan. Po wakacjach przenosimy się z Darią do Dortmundu na stałe. Mamy już wybraną uczelnię i zostałyśmy przyjęte. Rodzice na pewno się ucieszą-odpowiedziałam 

-Kochanie,nawet nie wiesz,jak się cieszę-powiedział Robert z błyskiem w oku

Odpowiedziałam mu szczerym uśmiechem 

-Czyli zamieszkamy razem?-zapytał chcąc się upewnić

-Nie wiem,póki co nie mogę Ci tego obiecać,ale myślę,że tak-odpowiedziałam-przyjeżdżam tu z Darią,nie wiem,co ona planuje. Może są z Marco na tyle blisko,że też myślą o tym,co my. Nawet,jeśli na razie nie zamieszkamy razem,to i tak będziemy się często widywać i nic między nami się nie zmieni,ewentualnie na lepsze-powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego

-Mam nadzieję-powiedział i pocałował mnie w czoło

-Jak się tu w ogóle czujesz? Dobrze Cię traktują?-spytał z troską Robert

-Tak,czuję się już coraz lepiej-odpowiedziałam 

-Myślałem,że po tym,co się stało,znienawidzisz mnie-wyjawił zawstydzony Robert 

-Coś takiego nie przeszło mi nawet przez głowę. Za bardzo Cię kocham,żeby zrobić coś takiego-odpowiedziałam oburzona,że mógł tak pomyśleć

-Sam nie wiem,co mnie naszło.Przepraszam-odpowiedział i uśmiechnął się słodko

-Zaraz przyjdzie lekarz zrobić badania. Co dwie godziny przychodzą sprawdzić,jak się czuję.Mam tu świetną opiekę,nie musisz się niczym martwić-powiedziałam-wiem,że przeze mnie nie chodzisz na treningi

-Trener sam dał mi wolne.Zrozumiał mnie-odpowiedział 

-Nie szkodzi,ja wiem,że chcesz jechać na trening,bo to kochasz i sprawia Ci to przyjemność. No jedź,nie martw się o mnie-powiedziałam i zachęciłam go

-Dziękuję. Przyjadę do Ciebie po treningu,kocham Cię-powiedział i dał mi buziaka,a potem wyszedł

Robert

Mimo to,że chciałem z nią posiedzieć,zrozumiała mnie i powiedziała,żebym jechał. Jak ona mnie doskonale znała. Jest dla mnie najważniejsza na świecie. Nie pozbierałbym się po jej stracie. Kompletnie bym się załamał i wpadł w jakąś depresję i to byłoby w najlepszym wypadku. Ok,skupię się na treningu. Jutro mamy mecz. Muszę świetnie zagrać. Zagram ten mecz właśnie dla niej. Całe 90 minut będę grał tylko dla niej. 

Dobra,skończ te swoje przemyślenia-powiedziałem sam do siebie. Weź się w garść i zagraj jutro świetny mecz-pomyślałem. Byłem już na Signal Iduna Park. Wszedłem od wejścia dla piłkarzy i działaczy klubu. Poszedłem do szatni,gdzie zobaczyłem kumpli.

-I jak z Julką,stary?-jako pierwszy zapytał Piszczu 

-Już jest coraz lepiej,jej stan jest stabilny i za dwa dni wyjdzie. Dzięki za troskę-odpowiedziałam i klepnąłem go w ramię

Potem przywitałem się ze wszystkimi chłopakami. Chwilę posiedzieliśmy i pogadaliśmy i przyszedł nasz trener. Przywitał się z nami i powiedział do mnie:

-Wiem co się stało i nie musisz jutro grać. To przecież tylko ligowy mecz,damy sobie radę bez Ciebie

-Nie ma opcji. Zdecydowałem,że gram. Gram właśnie dla niej. Dlatego przyszedłem na trening,żeby wziąć się w garść i zagrać jutro świetny mecz!-odpowiedziałem pełen entuzjazmu

-No i to rozumiem!-odpowiedział zadowolony Klopp i przybiliśmy sobie piątkę 

Wszyliśmy na murawę zaczęliśmy trening. Nadzwyczaj się do niego przyłożyłem. Po udanym treningu chłopaki wyciągnęli mnie na miasto. Poszliśmy do naszego ulubionego pubu pograć w bilarda. Trochę się wyluzowałem i przestałem myśleć o wszystkich problemach. Posiedziałem z nimi jakieś 40 minut i powiedziałem:

-Chłopaki,ja już się zbieram,jadę do Julki. Widzimy się jutro

Pożegnałem się z nimi i wyszedłem. Wsiadłem do samochodu i pojechałem do szpitala. W mieście były lekkie korki,więc dojazd zajął mi trochę więcej czasu,niż zazwyczaj. Po 30-stu minutach dochodziłem już do sali,w której leżała moja dziewczyna. 

-To znowu ja-powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej

-Hej Kochanie-odpowiedziała i również uśmiechnęła się

-Jak trening?-spytała

-Super. Wszystko poszło nam świetnie i byłem jeszcze z chłopakami pograć chwilę w bilarda-odpowiedziałem

-To fajnie-powiedziała-ja tu strasznie się nudzę

-Niedługo już wyjdziesz stąd i Twój ostatni dzień pobytu w Dortmundzie spędzimy tylko we dwoje. Pojedziemy gdzieś za miasto,rozluźnimy się,pobędziemy razem..-odpowiedziałem

-Już nie mogę się doczekać-odpowiedziała i przymknęła oczy

Uśmiechnąłem się i pocałowałem ją najpierw w czoło,a potem w usta. Odwzajemniła pocałunek i opuściła głowę na poduszkę. 

-Nie przejmuj się,że tu jestem. Śpij sobie,posiedzę jeszcze z Tobą-powiedziałem czule 

Nie odpowiedziała nic,tylko zamknęła oczy i usnęła. Posiedziałem przy niej prawie 3 godziny i wróciłem do domu. Byłem bardzo zmęczony. Wziąłem gorący prysznic,położyłem się i usnąłem. 

               

Znowu nieciekawy rozdział i przepraszam. Następny jutro. Dziękuję za wyświetlenia <3